W krótkich filmikach duchowny odpowiada na pytania użytkowników dotyczące religii. Wyjaśnia także zagadnienia, które mogą być niejasne. Niejednokrotnie wywołuje tym sensację. Czytaj także: Ksiądz tańczył z dziećmi. W komentarzach do nagrania rozpętała się burza. W jednym z materiałów ksiądz odpowiadał na pytaniaTwoje dziecko niedługo będzie szło do pierwszej komunii świętej. Od czego w takim razie rozpocząć przygotowania to tej ważnej uroczystości? O czym warto pamiętać? Zaproszenia na komunię, różaniec dla dziecka, strój, eleganckie buty - co jeszcze będzie potrzebne? Zobacz naszą listę spraw do załatwienia przed komunią swojego dziecka, którą znajdziesz w naszym artykule. Może jesteś w trakcie przygotowań do komunii świętej swojego dziecka i zastanawiasz się, czy wszystko zostało dopięte na ostatni guzik? Jeśli tak, to ten artykuł również jest dla przygotować się do komunii świętej swojego dziecka?Przygotowania do pierwszej komunii świętej dziecka lepiej zacząć kilka miesięcy przed planowaną uroczystością. Wtedy będziemy mieć pewność, że wszystkie ważne sprawy zostały załatwione i dopięte na ostatni guzik. Ten czas jest także ważny dla najmłodszych, którzy w ten sposób mogą poczuć wyjątkowość tego wydarzenia i przygotowań do niego. Warto również przed pierwszą komunią świętą porozmawiać z dzieckiem o tym sakramencie. W głowach najmłodszych z pewnością pojawi się wiele pytań, na które trzeba odpowiedzieć i dokładnie wytłumaczyć niektóre kwestie. Przy takim rozmowach może pomóc Biblia dla dzieci, gdzie znajdziemy odpowiedzi na nurtujące pytania swoich pomysłem przy planowaniu komunii swojego dziecka jest stworzenie listy zadań, co pomoże nam uporządkować wszystkie ważne sprawy i ogarnąć całe przygotowania. Poniżej przygotowaliśmy kilka punktów, które mogłyby się znaleźć na takiej na prezent komunijnyMateriały promocyjne partnera Najważniejsze sprawy do załatwienia podczas przygotowań do komunii świętejO czym warto pamiętać podczas przygotować do pierwszej komunii świętej swojej pociechy? To pytanie z pewnością zadaje sobie wiele rodziców, którzy już od jakiegoś czasu przygotowują się do tej ważnej uroczystości lub to planowanie jeszcze jest przed nimi. Przygotowaliśmy kilka punktów, które dobrze jest mieć na swojej liście spraw do komunijny dla dziecka w skład którego powinny wchodzić różaniec, modlitewnik, świeca oraz medalik. Wcześniej trzeba pomyśleć zwłaszcza o różańcu, ponieważ nabożeństwa różańcowe w kościele, w których dziecko będzie brać udział, odbywają się już w październiku. Zaproszenia na komunię, które warto wręczyć już 4-5 miesięcy przed planowaną uroczystością. Przed zakupem oczywiście zróbmy listę gości, których chcemy zaprosić wraz z dzieckiem. Trzeba wziąć także pod uwagę termin oczekiwania w zależności od tego, czy wybierzemy standardowe czy personalizowane zaproszenia. Na drugą opcję czas realizacji będzie dłuższy. Inspiracje prezentowe dla dziecka - pierwsza komunia święta wiąże się także z obdarowywaniem najmłodszych prezentami. Mogą to być zarówno tradycyjne upominki, jak i bardziej oryginalne. Dobrą opcją będzie porozmawianie ze swoją pociechą o marzeniach związanych z prezentami i przekazanie później tych informacji gościom. Strój dziecka na pierwszą komunię świętą może być wybrany wspólnie przez rodziców w danej parafii. Wtedy będą to jednakowe tradycyjne alby lub białe sukienki dla dziewczynek i eleganckie garnitury dla chłopców. Dodatkowo trzeba pamiętać o wygodnym obuwiu, białym rękawiczkach oraz torebce i wianku dla dziewczynki. Pomysł na przyjęcie komunijne, które może odbywać się w domu lub sali restauracyjnej. Wybór będzie tu zależeć od możliwości finansowych i liczby gości. Warto pamiętać, że rezerwacje w restauracji trzeba zrobić nawet 1,5 roku przed planowaną pierwszą komunią świętą. Dobry pomysł na prezent komunijnyMateriały promocyjne partnera Zobacz inne ciekawe promocje
Dla tych osób, które – z różnych względów - nie zdecydowałyby się na proponowany termin majowy, uroczystość Pierwszej Komunii Świętej mogłaby zostać przeniesiona na sobotę, 11
PRZYGOTOWANIE DO PIERWSZEJ KOMUNII ŚWIĘTEJ W przygotowaniu do Pierwszej Komunii Świętej przyjmujemy zasadę comiesięcznych spotkań w parafii dla dzieci i ich rodziców. Mogą one być połączone z nabożeństwami w kościele, w czasie których dzieci otrzymują: różańce, książeczki, świece, medaliki W ten sposób dzieci są wprowadzane w rok liturgiczny, modlitwę i sakramenty. Wskazanym jest, aby w prowadzenie tych spotkań włączeni byli wszyscy odpowiedzialni za przygotowanie dzieci do pełnego uczestnictwa w Eucharystii. A zatem katechezy te powinni prowadzić duszpasterze odpowiedzialni za przygotowanie do Pierwszej Komunii Świętej w ścisłej współpracy z katechetą uczącym dzieci w szkole. Podstawowym miejscem tych spotkań jest parafia zamieszkania rodziców dziecka. Jeżeli Pierwsza Komunia Święta ma mieć miejsce w kościołach nieparafialnych, musi tam być prowadzone całoroczne przygotowanie dla dzieci i ich rodziców, takie, jakie prowadzą parafie. Katecheci uczący dzieci pierwszokomunijne z różnych parafii powinni rzetelnie informować rodziców o zasadach regulujących przygotowanie do Pierwszej Komunii Świętej, a zwłaszcza o zasadzie: „katecheza w szkole a przygotowanie do sakramentów w parafii zamieszkania dziecka”. Niemniej, księża proboszczowie proszeni są o wykazanie dużego zrozumienia dla rodziców pragnących, aby ich dzieci szły do Komunii Świętej wraz z całą klasą. Znając rodziców dzieci jako należących do parafii, księża proboszczowie wyrażają wówczas zgodę, by dziecko przystąpiło do Pierwszej Komunii świętej w parafii innej, niż parafia zamieszkania. Doprowadzenie dziecka do Pierwszej Komunii Świętej domaga się dalszego wtajemniczenia w życie eucharystyczne. Służy temu: regularna spowiedź częsta Komunia Święta dziecka oraz praktyka dziewięciu pierwszych piątków miesiąca. Tematy te winny być podejmowane w katechezach w klasie czwartej szkoły podstawowej. Należy także pamiętać o przygotowaniu dziecka i jego rodziny do przeżywania rocznicy Pierwszej Komunii Świętej. Zaleca się, aby w realizacji w/w zadań korzystać z materiałów przygotowanych w tym celu dla naszej archidiecezji, które tworzą zestaw pt: Pierwsza Komunia Święta wielkim świętem rodziny. Zobacz dostępne materiały Inne proponowane pomoce DZIEŃ PIERWSZEJ SPOWIEDZI Ten wyjątkowy dzień proponuję poświęcić cały w intencji dziecka. Ofiarujmy Bogu za nie wszystkie nasze trudy, prace, modlitwy. W niektórych parafiach pierwsza spowiedź odbywa się na miesiąc przed Pierwszą Komunią Świętą, a w innych – dzień wcześniej. Przygotowania jednak są takie same. I nie powinno nas niepokoić, ile razy nasza latorośl wyspowiada się przed swoim pierwszym pełnym uczestnictwem w Eucharystii. Najważniejsze, by miała czyste w tym dniu może być podenerwowane. Lepiej więc nie przypominajmy mu co chwilę o spowiedzi, grzechach, rachunku sumienia i podobnych sprawach. Raczej zadbajmy o miłą atmosferę w domu, zaplanujmy jakieś spokojne zajęcia. Na tę uroczystą chwilę przygotujmy odświętne ubranie, wszak jest to spotkanie z Jezusem, pierwsze w takim charakterze. Gdy nadejdzie już czas, proponuję przytulić dziecko i pobłogosławić je. Chcę przypomnieć i podkreślić jeszcze raz, że młody człowiek prawidłowo przeżyje sakrament pojednania, gdy sam doświadczy bezwarunkowego niektórych rodzinach wszyscy wybierają się w tym dniu do świątyni dzieci modlą się wspólnie z kapłanem, który prowadzi krótki rachunek sumienia. Razem z kolegami czy koleżankami inaczej przeżywa się oczekiwanie na spowiedź – chyba łatwiej. W kościele obowiązuje pewien rytuał, według którego przebiega sakrament spowiedzi. Poddajmy się jego biegowi. Nie wpadajmy w panikę, gdy widzimy, że nasza pociecha znajdzie się obok konfesjonału nie tego księdza, którego sobie wymarzyliśmy. Narobimy sporego zamieszania, zabierając córkę czy syna z jednej kolejki i ustawiając go w drugiej. Spowiadający łagodnie podchodzą do dzieci, nie skrzywdzą żadnego z nich. Księża starają się być ich doradcami. Niech uspokoi nas fakt, że sami kapłani również korzystają z tego sakramentu, zajmują więc miejsce po obu stronach się, że dzieci rozmawiają w oczekiwaniu na swoją kolej. Widziałam kiedyś, jak pewna mama głośno upominała syna, robiąc więcej zamieszania niż wszystkie dzieci. Podobne zachowanie stresuje wszystkich. Jeśli początkujący penitenci za głośno rozmawiają – można stanąć obok najbardziej rozmownych i zareagować naprawdę uwagę rozprasza wynajęty operator filmujący pierwszą spowiedź. Trzeba nie tylko wytłumaczyć dzieciom, jak powinny się zachowywać podczas nabożeństwa – ale również objaśnić im rolę “pana z kamerą”. Młodzi ludzie doceniają, gdy traktuje się ich przebywania w Domu Bożym skłania do refleksji. Wykorzystajmy te chwile na modlitwę. Po spowiedzi klęknijmy wspólnie przed Najświętszym Sakramentem. Jeszcze przez jakiś czas trwajmy przed Jezusem, by dziecko spokojnie odmówiło zadaną pokutę. W drodze powrotnej lub później zapytajmy o wrażenia. W domu możemy uczcić to święto, podając np. ciasto czy lody. Poświęćmy choćby krótki czas na świętowanie, nawet jeśli jutro nadejdzie komunia, a wraz z nią sporo pracy. Warto wygospodarować choćby pół godziny – w ten sposób podniesiemy rangę całego wydarzenia: wszak jest to pierwsze spotkanie dziecka z Jezusem podczas spowiedzi!!!Proponuję wprowadzić różne inne zwyczaje przed pierwszą spowiedzią. Jeden z nich mogą stanowić odwiedziny krewnych czy bliskich, z którymi trzeba się pojednać. Rodzeństwo chętnie podtrzymuje tę także do wspólnej modlitwy tego dnia, jeśli uda się zebrać całą ulegajmy pokusie upilnowania dziecka przed kolejnymi grzechami! Niech zachowuje się naturalnie. Nawet jeśli popełni jakieś uchybienie, następnego dnia spowiedź powszechna podczas Eucharystii gładzi powszednie grzechy. Nie można żyć w przekonaniu, że najdrobniejsza wina oddziela nieodwołalnie od Boga. Tymczasem od Niego oddziela nas jedynie grzech ciężki. O CZYM WARTO PAMIĘTAĆ: SZANUJ WOLĘ DZIECKA Gdy byłem dzieckiem, nie chciałem chodzić na religię. Prawdę rzekłszy nie pamiętam, jaki był tego powód. Tak jednak było. Nie chciałem i już. I nie chodziłem. Moi rodzice nie zmuszali mnie do tego. Po pewnym czasie sam oznajmiłem im, że chcę przystąpić do pierwszej komunii. Przystąpiłem w efekcie rok później niż moi koledzy. Świat się od tego nie zawalił, rodzina się nie odwróciła, koledzy mi nie dokuczali, grom mnie ani rodziców nie poraził. Przystąpiłem do pierwszej komunii wtedy, gdy sam poczułem taką wolę. Oczywiście, Konstytucja RP gwarantuje rodzicom prawo do wychowania dziecka zgodnie ze swoimi przekonaniami. Równocześnie jednak ta sama konstytucja gwarantuje każdemu prawo do wolności wyznania i sumienia, a Konwencja o prawach dziecka, doprecyzowuje, że prawo to dotyczy również dzieci. Nie chodzi jednak o żonglowanie przepisami i przerzucanie się normami prawnymi. Z przymusu w sprawach wiary nic dobrego nie wyniknie. Możemy zachęcać, zwłaszcza własnym przykładem, ale wymuszać niczego nie warto. Długofalowo przymus da efekt w postaci buntu. Jeśli nie od razu, to za kilka lat. NIE BĄDŹ HIPOKRYTĄ Kiedyś w trakcie mszy dla dzieci odprawiający ją proboszcz podchodził do dzieci z mikrofonem i zadawał im różne pytania. Było miło i sympatycznie. Pewną dziewczynkę spytał: „A ty odmawiasz wieczorem paciorek z tatą?”, na co dziewczynka wypaliła do mikrofonu: „Nie, bo tata mówi, że nie ma czasu na takie pierdoły”. Po chwili niezręcznej ciszy wszyscy w kościele wybuchnęli śmiechem. Wszyscy poza rodzicami dziewczynki, którzy zapewne najchętniej zapadliby się w tym momencie pod ziemię. Chodzenie do kościoła, udział w sakramentach nie są przymusowe. Jeśli nie jesteś osobą religijną, masz do tego przecież pełne prawo. To Twój wybór. Dzieci wychowuje się jednak przede wszystkim własnym przykładem. Jeśli rodzice nie są religijni, to zmuszanie dziecka do religijności nie ma większego sensu. Dzieci są wszak mądre i spostrzegawcze. Dostrzegą niespójność takiego postępowania. Posyłanie dziecka do pierwszej komunii na zasadzie „bo tak wypada”, czy „no, bo co powie rodzina?” jest po prostu hipokryzją. Skoro mamy jakieś przekonania, np. takie właśnie, że nie chcemy być religijni, to miejmy odwagę być w tym konsekwentnymi. SKUP SIĘ NA ISTOCIE Wspomniany wcześniej ksiądz w swojej parafii pierwszą komunię organizował w czwartki, dzieci przychodziły w strojach szkolnych, a rodzice proszeni byli o niedawanie prezentów. Dlaczego ten ważny dla dzieci moment zaplanowany był na czwartek, a nie na niedzielę? Bo w piątek idzie się do pracy. Dzieci mogły więc skupić się na samej uroczystości, a rodzice nie mieli jak zorganizować hucznej imprezy rodzinnej. Jakże często pierwszej komunii towarzyszy przecież wielkie rodzinne przyjęcie, niejednokrotnie konkurujące rozmachem z rodzinnymi weselami. Konkurencja dotyczy też często ilości spożytego przez dorosłych w trakcie przyjęcia alkoholu. Zjeżdżają się babcie, dziadkowie, ciocie, wujkowie, kuzynki i kuzynowie, których spotykamy tylko przy okazji takich imprez, wielu z nich na co dzień unikamy ze względu na rodzinne animozje. Nieraz podczas przyjęcia animozje te zresztą wychodzą na nowo i dochodzi do kłótni przy stole. A wujek Zdzisiek wypije za dużo i opowiada sprośne kawały. Wszyscy zapominają nie tylko o okazji, dla której się zebrali, ale i o dziecku, które przy stole głównie zawadza dorosłym. Od lat mówi się dużo o komunijnych rewiach mody. Szaleństwo z tym związane doszło już do tego, że niektórzy rodzice fundują swoim dzieciom operacje plastyczne korygujące odstające uszy albo krzywy nosek. Pół rodziny wybiera sukienkę, która z roku na rok coraz bardziej upodobania się albo do sukni ślubnej albo do stroju księżniczki z bajek Disneya. Dziewczynki, które na co dzień jeszcze się nie malują, spędzają godziny u fryzjera, kosmetyczki, wizażystki, itd. Pomijając to, że wprowadza to zamęt w głowie dziecka, bo nagle dzieje się coś, czego na ogół rodzice zabraniają, to cały ten galimatias skutecznie odwraca uwagę od tego, po co idzie się do kościoła. Dzieci rywalizują, kto ma lepszy garnitur, lepszą sukienkę i z większym fasonem, lepszym autem, zajeżdża pod kościół. Sakrament komunii to przeżycie religijne, a nie rewia mody albo okazja do błyśnięcia przed rodziną czy rywalizacji z sąsiadami. NIE SZALEJ Z PREZENTAMI To smutne, że problem prezentów stał się jednym z kluczowych zagadnień związanych z przystępowaniem dziecka do pierwszej komunii. Zrobiła się z tego spirala niczym wyścig zbrojeń. Kto da droższy i bardziej okazały prezent? Kto więcej włoży do koperty? Czy impreza się zwróci? Laptop, smartfon, tablet, quad, koperta, lokata… Cóż, ja jestem z tego pokolenia, które z tej okazji dostawało łańcuszek i medalik lub krzyżyk, a radziecki zegarek Rakieta od dziadka był szczytem rozpasania. Źródło:Moment udzielania Komunii świętej, będący bezpośrednim spotkaniem osoby wierzącej z Boską Osobą Zbawiciela, z samej swej natury wymaga także zewnętrznych oznak, do których należy padnięcie na kolana (w niedzielny poranek zmartwychwstania, kobiety które wielbiły Zmartwychwstałego Pana, trwały w pozycji przyklęknięcia
NIEZWYKŁY MINISTROWIE KOMUNII ŚWIĘTEJ W KOŚCIELE: NIEPOROZUMIENIA, PYTANIA I ODPOWIEDZI Pytanie 1: Włączenie ks. sióstr/seminarzy/braci ks. Odpowiedź: Po pierwsze, poza biskupami, kapłanami i diakonami wszyscy inni szafarze Komunii świętej należą do kategorii szafarzy nadzwyczajnych komunii świętej. Należy jednak zauważyć, że pełnienie funkcji Nadzwyczajnego Szafarza Komunii Świętej nie jest czymś automatycznym, niezależnie od stopnia dojrzałości, poziomu wykształcenia czy rangi wśród wiernych świeckich. Aby być Nadzwyczajnym Szafarzem Komunii Świętej, trzeba być oficjalnie ustanowionym lub upoważnionym do takiej posługi przez kompetentną władzę. Wręcz przeciwnie, biskupi, kapłani i diakoni są klasyfikowani jako szafarze zwyczajni Komunii Świętej. Są oni klasyfikowani jako szafarze zwyczajni Komunii Świętej, ponieważ zdolność do pełnienia funkcji szafarza świętych gatunków jest naturalną konsekwencją przyjęcia przez nich któregokolwiek ze stopni sakramentu święceń. Po drugie, oficjalny Kościół, z różnych poważnych powodów duszpasterskich, zezwala niektórym świeckim (mianowicie zakonnikom, którzy nie są klerykami, czasami także seminarzystom i innym świeckim) pomagać w rozdawaniu Komunii Świętej podczas Mszy św. Komunia Święta chorym lub tym, którzy bez swojej winy nie mogą uczestniczyć w Ofierze Eucharystycznej, ale są przygotowani i gotowi na przyjęcie Chrystusa w Postaciach Eucharystycznych. Znani są jako Nadzwyczajni Szafarze Komunii Świętej. Ta grupa Asystentów Duszpasterskich jest oficjalnie wyznaczana i przydzielana, zazwyczaj na mocy pisemnego dekretu i obrzędu liturgicznego. Można je podzielić na trzy kategorie: 1) Po pierwsze, ci, którzy zostali należycie zainstalowani lub ustanowieni jako akolici (wcześniej dostępne tylko dla mężczyzn). Posługa akolity jest jedną z mniejszych posług istniejących w Kościele. Jest to również jedna z posług, jakie kandydat do stałego diakonatu lub kapłaństwa musi przyjąć przed otrzymaniem sakramentu święceń. Ze względów duszpasterskich może być udzielona także komuś, kto nie jest w procesie do stanu duchownego. Oprócz asystowania biskupom, księżom i diakonom we Mszy św., akolici mogą również pełnić funkcję szafarzy nadzwyczajnych Komunii Świętej. Ci, którzy należą do tej grupy, są ustanawiani lub ustanawiani przez obrzęd objęcia/ustanowienia akolitów po przejściu niezbędnej formacji przewidzianej przez prawo. 2) po drugie, ci, którzy zostali oficjalnie wyznaczeni na nadzwyczajnych szafarzy komunii na poziomie diecezjalnym lub parafialnym, lub w niektórych wspólnotach katolickich Ecclesia, a także w niektórych wspólnotach zakonnych świeckich. Osoba może być mężczyzną lub kobietą. Osoby należące do tej grupy są zlecane przez biskupa diecezjalnego (lub jego odpowiednika w prawie, np. administratora diecezjalnego) poprzez pisemny dekret i obrzęd liturgiczny. 3) Trzecia grupa obejmuje powierzenie adhoc kogoś, poprzez prostą modlitwę nad osobą, do pełnienia obowiązków Nadzwyczajnego Szafarza Komunii Świętej tylko na jedno zgromadzenie liturgiczne. Nie jest to stan stabilny, ale układ adhoc, w którym wymagają tego wymogi duszpasterskie. Jednak dzięki dokumentowi Spiritus Domini opublikowanemu 10 stycznia przez papieża Franciszka Muto proprio, zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą teraz otrzymać posługę lektora i akolity po przejściu formacji wymaganej przez prawo. Dokument ten wprowadził pewne zmiany w stosunku do tego, co kiedyś było normą, zgodnie z zaleceniami papieża Pawła VI w Motu Proprio Ministeria Quaedam (17 sierpnia 1972), który zezwalał tylko mężczyznom na przyjmowanie do posługi lektora i akolity. Dokument papieża Franciszka przeformułował także słowa kanonu 230 § 1, które są obecnie czytane; „Osoby świeckie, które posiadają wiek i kwalifikacje ustalone dekretem Konferencji Episkopatu, mogą być dopuszczone na stałe przez przepisowy obrzęd liturgiczny do posług Lektora i Akolity. Niemniej jednak powierzenie tych posług nie daje im prawa do otrzymywania wsparcia lub wynagrodzenia od Kościoła”. Pytanie 2: Dlaczego żadne z powyższych nie pojawia się, gdy biskup sprawuje Eucharystię? Odpowiedź: Tam, gdzie szafarze nadzwyczajni są należycie formowani i upoważnieni, nic nie stoi na przeszkodzie, aby uczestniczyli we Mszy św., nawet gdy biskup przewodniczy Eucharystii Świętej. Jednak regułą jest potrzeba duszpasterska. Czy istnieje potrzeba duszpasterska przy takich okazjach, aby mogli funkcjonować? Potrzeba duszpasterska w tym przypadku może polegać na tym, że rozdawanie Komunii Świętej przez samych kapłanów i diakonów podczas takich czynności liturgicznych może nadmiernie przedłużać czas celebracji eucharystycznej. Podsumowując, ich posługa jest podporządkowana Konieczności Duszpasterskiej. W sytuacji, gdy jest duża liczba księży i diakonów, jak to zwykle bywa w niektórych Mszach odprawianych przez biskupa, nie ma potrzeby, aby pełnili oni posługę Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii Świętej. Nie przeszkadza im to jednak uczestniczyć we Mszy na innych poziomach (np. przygotowywanie ofiar i upewnianie się, że rzeczy potrzebne do Mszy są dostępne). Pytanie 3: (3) Dlaczego żadne z powyższych nie pojawia się podczas namaszczania wiernych olejem i podczas nakładania popiołu na czoło wiernych? Odpowiedź: Po pierwsze, namaszczenie chorych jest jednym z siedmiu sakramentów. Szafarzem zwyczajnym tego sakramentu jest biskup lub kapłan. Oprócz pomocy w przygotowaniu miejsca do sprawowania tego sakramentu i pomocy osobie w przyjęciu tego sakramentu, a także zdalnej pomocy biskupowi lub kapłanowi podczas sprawowania tego sakramentu, osoby świeckie każdej kategorii nie mogą ważnie i owocnie sprawować tego sakramentu. Sakrament. Jeśli chodzi o rozdawanie prochów w Środę Popielcową, tylko księża lub diakoni mogą błogosławić prochy, które mają być rozdawane wiernym. Osoby świeckie są zwykle wyłączone z obrzędu błogosławienia popiołów. Tam, gdzie pojawiają się poważne potrzeby duszpasterskie, świeccy mogą pomagać w rozdawaniu prochów; np. przynoszenie prochów choremu w szpitalu lub starszej osobie w domu, która nie może przyjść na mszę, a nawet gdy jest ich bardzo dużo. Nota bene: W przypadku skrajnej konieczności (np. żołnierze na froncie wojennym, wspólnoty całkowicie odcięte od księży przez jakąś formę klęski żywiołowej itp.) nie ma nic, co mogłoby przeszkodzić osobie świeckiej, z właściwą intencją i dobrą wiary, od dostosowania obrzędu błogosławieństwa popiołu i rozdawania go także tym wokół. Scenariusz: Ks. Cyril Nnamdi Unachukwu CCE (2 marca 2021) PO PODOBNY ARTYKUŁ KLIKNIJ TUTAJ >>>>> Drogi przyjacielu w Chrystusie, dziękuję za hojne darowizny/czek. Nadal możesz przekazać darowiznę już od 5 USD. Potrzebujemy minimum 1450 USD, aby zrujnować nasze rachunki. Możesz liczyć na nasze modlitwy. Wypełnij poniższy prosty formularz, aby bezpiecznie przekazać darowiznę>>>> Kontynuuj czytanie
vvXNiZd. pytania do 1 komunii świętej
